لیلهالقدر شب امید است/آنکه القای یاس میکند شیطان است
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۳۲۴۸
رییس جمهور در مراسم احیای شب قدر، در حرم حضرت امام خمینی (ره) حضور یافت و به ایراد سخنرانی پرداخت.
به گزارش ایسنا، سید ابراهیم رییسی در مراسم احیای شب قدر در حرم حضرت امام خمینی (ره) با بیان اینکه شب قدر شب با عظمتی است ، اظهار کرد: خداوند لیله القدر را برای امت پیامبر قرار داد تا آنها یک شبه ره صد ساله بروند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: اولین گام در درک شب قدر ، شناخت حقیقت این شب است. حقیقت شب قدر حقیقت محمدیه است. امشب باید از خدا معرفت خواست. از او بخواهیم به ما درک بدهد تا جزو محرومین نباشیم بلکه جزو مرحومین باشیم و مورد رحمت قرار بگیریم.
رییس جمهور با بیان اینکه در شب قدر، ملائکه و روح در گذشته بر آستان پیامبر و امشب بر آستان قدس مهدوی(عج) فرود می آیند، افزود: شیعیان، با کسانی که امامت را قبول ندارند با سوره قدر با آنها بحث کنید.
وی با اشاره به محبت احساسی پیروان سایر مذاهب به حضرت علی (ع) از جمله کرج جرداق، گفت: با این حال محبت تعقلی یعنی همه وجود جلوه محبت و عشق به علی باشد؛ یعنی اخلاق و افکار و عمل برگرفته از اخلاق، افکار و عمل حضرت علی باشد. رزمندگان ما با عشق به امام علی (ع) در جبهه ها حضور می یافتند. زندگی همه این عاشقان متوجه حضرت علی (ع) بود. همه زندگی ما باید جلوه محبت امیر مومنان باشد.
رییسی همچنین گفت: امام علی (ع) جلوه همه خوبی هاست. ما امشب آمدهایم بگوییم آقا به هر دلیلی دچار گناه شدیم؛ اگر به هر دلیل دچار کژی شدیم و نتوانستیم از پیامبر و امام تبعیت کنیم، به آخر خط نرسیده ایم و هر وقت ماهی را از آب بگیرید تازه است. لیله القدر شب امید است و هیچ کس حق ندارد ناامید شود. هیچ کس حق ندارد بگوید به بن بست رسیده ام. ما بن بست نداریم. آنکه القای یاس می کند شیطان است.
این گزارش در حال بهروزرسانی است
منبع: ایسنا
کلیدواژه: احیای شب قدر سيدابراهيم رئيسي حرم حضرت امام خمینی مجلس یازدهم مجلس شورای اسلامی راهپیمایی روز قدس قيمت خودرو روز قدس برگزیده ها وزير بهداشت درمان و آموزش پزشکي ارتش جمهوري اسلامي ايران مجلس یازدهم مجلس شورای اسلامی راهپیمایی روز قدس قيمت خودرو شب قدر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۳۲۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نور محبوسی که خاموش نشد
هر چند تقویمها را ساختهاند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خطکشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانهها به ما کمک میکند سری به روایتهای بهجامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرتها و یادآوریهایی با خود دارند. در این میان میتوان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمانها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشتههایی، برخی از این یادآوریها و ذکرها را بیاوریم.
مناسبتهای ماه شوال را که مرور میکنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آنطور که شنیدهایم و میدانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسلهای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومتدارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایتهای تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بیسابقه مردم به آن حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی بودن امام(ع) گزارشهای مختلفی وجود دارد که میتوان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندانهایی مخوف و سیاهچالها میپرداختند که در زیارتنامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، هارون گاهی برای تفریح به پشتبامی میرفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن را داخل زندان میبینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده میرود. هارون گفت: او از راهبان بنیهاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سختگیری میکنی؟ هارون گفت: چارهای نیست!
نخستینبار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذیالحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم بهحدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل میکردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوههایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راههای مختلف مسیر خود را تغییر دهند و به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بیخبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاستهایی که نشاندهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.
زهره هاشمی